Siriwach Suansawat

ขออนุญาตแบ่งปันความรู้สึก เราเคยเจอเหตุการณ์คล้ายกันนี้ ชั่วขณะที่เรารู้ว่าแม่เราเสีย เราต้องตัดสินใจในวินาทีนั้น ว่าเราควรจะรู้สึกเสียใจ ... หรือดีใจ เสียใจที่เราจะไม่ได้เจอแม่อีกแล้ว แต่ดีใจมากกว่าที่แม่เราจะได้หมดทุกข์เสียที แม่เราป่วยมานานมาก ป่วยจนเราอยากจะป่วยแทนแม่ให้มันแล้วไปเลย แต่เมื่อถึงเวลานั้น เราคงห้ามอะไรไม่ได้ เรากลับมาไม่ทันได้กราบเท้าแม่ด้วยซ้ำ แต่เราก็รู้ว่าแม่ของเราไม่เคยไปไหนเลย แม่ยังคงอยู่กับเราตลอดเวลา ทั้งในใจ และรอบๆ ตัวเรา ลองมองเข้าไปในหัวใจของตัวเองดูสิ ... เราคิดถึงแม่ของเราทุกวัน วันเกิดของแม่ทุกปีเราก็ยังอวยพร วันครบรอบเราก็ทำบุญให้ ไม่เคยขาด สักวันหนึ่งเราก็จะตามแม่ของเราไป แต่วันนี้เรายังมีหน้าที่ต้องดูแลคนข้างหลังแทนแม่ของเรา อย่าเสียใจไปเลย เก็บความรู้สึกไว้คิดถึงสิ่งดีๆ ที่แม่เคยทำให้กับเราดีกว่า แล้วดูแลพวกเขาให้ดีเหมือนกับที่แม่ของเราเคยดูแลเรามา เราเชื่อว่าแม่ของเราจะต้องนั่งดูเราอยู่บนฟ้าแน่ๆ หน้าแรก             สารบัญเนื้อหา

ตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก แม่ผมจะสอนให้ใช้สิ่งที่มีอยู่แล้วให้เกิดประโยชน์สูงสุด ผมเชื่อแม่นะ เพราะนี่คือวิธีคิดของคนรวย คนร่ำรวยเงิน ก็ใช้เงินทำประโยชน์ คนร่ำรวยความสามารถ ก็ใช้ความสามารถก่อประโยชน์ คนร่ำรวยความคิด ก็ใช้ความคิดรังสรรค์ประโยชน์ คนร่ำรวยความรู้ ก็ใช้ความรู้เพื่อสร้างประโยชน์ คนร่ำรวยโอกาส ก็ใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์ คนร่ำรวยเพื่อน ก็ใช้เพื่อนให้เกิดประโยชน์ ใครมีอะไรอยู่แล้ว ก็ใช้สิ่งนั้นให้เกิดอรรถประโยชน์สูงสุด แม่บ้านของครอบครัวคิดแบบนี้ ท่านคิดว่าครอบครัวเราจะร่ำรวยอะไร ? แน่นอน เราร่ำรวยความสุขครับ เพราะไม่มัวแต่ตามหาสิ่งที่ไม่มี เรามีความสุขจากสิ่งที่เรามี แล้วยังเผื่อแผ่ถึงคนรอบข้างอีกด้วย พ่อกับแม่สอนผมให้มีความสุขกับชีวิต ไม่ได้ให้หาจากทรัพย์สิน คนร่ำรวยความสุข   ยังสามารถใช้ประโยชน์จากความสุขได้อีกด้วยครับ ส่วนพ่อผม ก็จะสอนให้รู้จักซ่อมแซมสิ่งที่มีอยู่แล้ว ให้ใช้ได้ยาวนาน   คุ้มค่า ราคาจึงไม่ใช่ประเด็น         ความจำเป็นจะเป็นตัวกำหนดการแสวงหามาให้มี สิ่งของเครื่องใช้ที่บ้าน ก็เลยไม่ค่อยได้ทิ้ง รกเต็มบ้าน เพราะเราคิดว่ายังจำเป็น ความสุขจึงไม่เป็

ลูกค้าคนสำคัญในชีวิตพนักงานบริษัท เคยเจอปัญหานี้ไม๊ครับ ทำงานเต็มที่ สุดความสามารถ ขยันแทบตาย กลับบ้านดึก ไม่เคยลางาน สิ้นปีเงินเดือนขึ้นนิดเดียวเมื่อเทียบกับเพื่อนคนอื่นที่ดูเหมือนจะทำงานไม่หนักไปกว่าเราเลย แต่ที่แน่ๆ เค้าเข้าหาเจ้านายมากกว่าเรา ปล่าวนะ ...   ผมไม่ได้กำลังจะบอกให้เลียเจ้านายเพื่อความก้าวหน้า ก่อนจะไปต่อ ผมขอยกข้อคิดของเพื่อนผมคนนึงที่เป็นผู้บริหารระดับสูงขององค์กรหนึ่งเคยว่าไว้ " คนทำงานมี 4 ประเภท ฉลาดและขยัน ฉลาดแต่ขี้เกียจ โง่แต่ขยัน โง่และขี้เกียจ" เพื่อนถามผมว่า "ถ้าต้องไล่ลูกน้องออก จะเลือกไล่ลูกน้องประเภทไหน" ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ... ตอนนั้นผมเลือก "โง่และขี้เกียจ" ก็ถ้ามันทั้งโง่ทั้งขี้เกียจ จะเก็บไว้ให้รกองค์กร กินแรงเพื่อนฝูงทำไม เพื่อนผมกลับบอกว่า "คนโง่และขี้เกียจ ยังมีประโยชน์กับองค์กร อย่างน้อยถ้าเราจะใช้งานอะไรก็ค่อยสั่งเค้าไปทำ" ที่น่ากลัวที่สุดกลับเป็น "คนที่ทั้งโง่และขยัน" ขยันมาก ขยันทำแต่เรื่องโง่ๆ ไม่ได้สั่งก็ทำ แล้วจะมีมันไว้ทำไม ย้อนกลับมาที่เรื่องของเรา ดังกล่าวข้างต้นพอจ

เมื่อปรมาจารย์เมล็ดพันธุ์พืชผักเมืองหนาวทำเรื่องธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา แค่ต้องการจะปลูกทดสอบเมล่อน   แคนตาลูปในสภาพแปลงเปิด ไร้ค้าง ดูแลตามปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ ไว้กิ่งแขนง ดอก ผลเท่าที่ต้นจะรักษาไว้ได้ สารป้องกันกำจัดโรค แมลง ฮอร์โมน อาหารเสริม เพียงสามสี่ขวด ต้นจึงออกสองแขนง ให้ผลผลิตสองถึงสามผลต่อต้นเท่าที่เห็น ราคาไม่ต้องพูดถึง ขายตามราคาที่ผู้ปลูก ผู้ขาย ผู้ซื้อพอใจ ไม่ถูก ไม่แพง แจกบ้าง แถมบ้างตามสมควรของการค้า สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากกูรูในแปลงทดสอบ ก็คือ ตราบที่ต้นทุนยิ่งเข้าใกล้ศูนย์มากเท่าไร ความได้เปรียบของการค้าก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น เมื่อต้นทุน = ราคาขาย - กำไร ต้นทุนยิ่งต่ำ กำไรยิ่งสูง หรืออีกนัยหนึ่ง เมื่อราคาขาย = ต้นทุน + กำไร ราคาขายจะลดต่ำลงได้ เมื่อต้นทุนลดต่ำลง อย่าเพิ่งไปพูดถึงจุดตัด Equilibrium ของเส้นอุปสงค์ อุปทาน Feasibility Study  การวิเคราะห์ความเป็นไปได้ของโครงการ ต้นทุนรวม ( TC) = ต้นทุนคงที่ ( FC) + ต้นทุนผันแปร ( VC) ฯลฯ ความสามารถในการปรับตัวของสายพันธุ์ Phenotype = Genotype + Environment แปลว่า ลักษณะที่ปรากฎ = พันธุกรรม + สภาพแวด

ความแตกต่างของพืชที่เป็นสายพันธุ์ extra early กับสายพันธุ์ธรรมดา การติดผลและการขยายขนาดผลรวดเร็ว การต่อดอกน้อย เนื่องจากนำพลังงานสะสมทั้งหมดมาใช้ในการสร้างผลผลิต ต้นไม่สูง ระยะ vegetative สั้น ใบมีขนาดใหญ่ สีเขียวเข้ม ช่วยให้สังเคราะห์แสงได้ดี การติดผลมักจะติดเป็นชุด แล้วทิ้งช่วงห่างกับชุดต่อไป สีผลมักจะอ่อนกว่า เพราะสร้างเม็ดสีไม่ทันกับการเจริญของผล ในขณะที่สายพันธุ์ธรรมดา ต้นจะสูงกว่า มีการเจริญเติบโตในระยะ vegetative ยาวนานกว่า มีการต่อดอกเพื่อให้ผลผลิตที่มากกว่าอย่างชัดเจน ติดผลทีละน้อยอย่างต่อเนื่อง ทนทานต่อโรคได้ดี สายพันธุ์ที่ดี ต้องสามารถเก็บเกี่ยวเร็ว ในขณะที่มีความต้านทานต่อโรคได้ดีกว่า สิ่งหนึ่งที่ต้องคำนึงคือต้องมีระบบรากที่ดี เพื่อสร้างความสามารถในการหาเพื่อสะสมอาหาร สร้างพลังงาน เพื่อสร้างความแข็งแกร่งต้านทานโรค และให้ผลผลิตได้ดี ขนาดผล ความหนาของผลก็เป็นส่วนสำคัญในการให้ปริมาณผลผลิต การใช้ธาตุอาหารพืชที่เหมาะสม ถูกจังหวะเวลาก็ช่วยให้เกษตรกรได้ผลผลิตสูง ต้านทานการเกิดโรค เพิ่มคุณภาพผลผลิต เป็นที่ต้องการของตลาดได้ คุณสมบัติอีกประการหนึ่งที่จะทำให้ผล