Suffer Employment

เป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจ
สำหรับปัญหาแรงงานไทย
1,800 คนที่ถูกพักการจ้างงาน
ดูท่าจะว่างยาว
เพราะเจรจากันมาหลายรอบ
ก็ยังไม่ได้ข้อยุติ
น่าเห็นใจทั้งลูกจ้างและนายจ้าง

โดยส่วนใหญ่ถ้าข้อเรียกร้องไม่เกินกำลัง
มีเหตุผลที่พอรับได้
นายจ้างไม่ค่อยอิดออดหรอก
แต่เท่าที่เห็น ไม่ต้องเรียกบัญชีมาถาม
ก็รู้ได้เลยว่ามันมากเกินไป

โดยปกติการจ้างแรงงานไร้ทักษะ
ก็จะคิดเฉพาะค่าแรงงานและเวลา
เพราะไม่มีมูลค่าเพิ่มที่ได้มาจาก ‘ทักษะ’

ลูกจ้างก็คิด (เอาเอง) ว่า
นายจ้างได้กำไรตั้งเยอะ
ทำไมไม่แบ่งลูกจ้างบ้าง
ชิ้นส่วนทั้งหมดรวมกัน
ประกอบเป็นแอร์ 1 ตัว
ต้นทุนไม่น่าเกิน 5,000 บาท
ขายได้ตั้ง 25,000-35,000 บาท
หูววว กำไรเยอะหนิ
ขายได้เป็นหมื่นตัว
ได้เงินเป็นร้อยล้าน
ลูกจ้าง 1,000-2,000 คน
ก็แบ่งมาให้คนละแสนสองแสน
เป็นโบนัสปลายปีหน่อยซี้
จะได้มีกำลังใจทำงาน
ปีหน้าจะขยันให้มากกว่านี้อีก
เอิ่ม คิดรวมๆ กันดูสิ
โบนัสรวมกันเป็นร้อยล้านเลยนะ
ไม่นับสัดส่วนการขอขึ้นเงินเดือน
และสวัสดิการต่างๆ อีก

ไม่ได้ขายกล้วยปิ้งนะ
ทุนมาหวีละ 40 บาท ได้มา 40 ผล
ปิ้งขาย 5 ชิ้น 20 บาท
กำไรชิ้นละ 3 บาท
ลืมคิดอะไรไปหรือเปล่า ... ต้นทุนไง
มันเลยเป็นปัญหาของคนค้าขายวันนี้
เอ ... เงินมันหายไปไหน ก็กำไรอยู่หนิ
ยิ่งขายดี ทำไมยิ่งขาดทุน
ขาดทุนก็ขึ้นราคาสินค้า
เพราะมั่นใจว่าสินค้าของฉันขายดี
สินค้าแพง คนก็เลิกซื้อ
พอขายไม่ดีก็บอกว่าเศรษฐกิจไม่ดี
... แหม่ะ นอกเรื่องไปไกล

สิ่งที่ลูกจ้างต้องรู้ข้อแรก
โบนัสไม่ได้จ่ายตามผลประกอบการ
ณ สิ้นปี หรือเพราะพนักงานทำงานหนัก
แต่ตั้งงบประมาณมาแล้วตั้งแต่ต้นปี
โดยผูกกับผลประกอบการที่คาดการณ์
ถ้าเข้าเป้าก็จ่าย ไม่เข้าก็ลดลงตามส่วน
รวมถึงการเพิ่มเงินเดือน
ก็ถูกกำหนดมาแล้วพร้อมกัน

สินค้าเทคโนโลยีไม่ได้มีแค่ค่าผลิต
โรงงานที่ทำงานอยู่เป็นแค่โรงงานผลิต
กว่าจะได้สินค้าออกมาชนิดหนึ่ง
หมดทุนวิจัยเป็นมูลค่ามหาศาล
ต้นทุนการตั้งโรงงาน ดอกเบี้ย
ต้นทุนดำเนินงาน ค่าการตลาด ฯลฯ
ถ้ามันกำไรเยอะขนาดนั้น
เขาก็ตั้งโรงงานที่ประเทศเขาแล้วสิ
จ้างคนญี่ปุ่นทำงานก็ได้
มาทำไมเมืองไทย

เรื่องย้ายฐานไปประเทศเพื่อนบ้าน
ลืมไปได้เลย เดือดร้อนกันไปหมด
ต่างชาติที่จะมาลงทุนที่ภูมิภาคนี้
พาลจะไม่มาเอาดื้อๆ
เพราะกลัวแรงงานประท้วงกันอีก
นี่มันคือปัญหาระดับภูมิภาคแล้วนะ

นักลงทุนต่างชาติกลัวที่สุดคือ
มีเรื่องมีราวกับแรงงานท้องถิ่น
เพราะเสียเงินวันยังค่ำ
ไม่ว่าใครจะถูกหรือผิด

เงินร้อยล้านที่จะจ่ายโบนัส
เอามาลงทุนซื้อโรบอทแทนแรงงานคน
ไม่ดีกว่าเรอะ

เข้าใจนะว่าภาระเยอะ
ผ่อนเครื่องใช้ไฟฟ้า สร้างบ้านให้พ่อแม่
ซื้อแมงกะไซ มือถือใหม่ให้ลูก ฯลฯ
ร้อยยี่ก็กู้เสียเต็มแม็ก
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร
ไหนๆ ก็ฝากชีวิตไว้กับนายจ้างแล้ว
ขอโบนัสเจ้านายเยอะๆ มาโปะดีฝ่า

นายจ้างอยู่ได้ ลูกจ้างก็มีงานทำ
นายจ้างเจ๊ง ลูกจ้างก็ไปหางานใหม่
ว่าแต่ จะไปหาที่ไหน เพราะเจ๊งกันหมด

หรือจะบอกว่ายังมีอีกตั้งหลายบริษัท
ที่พร้อมจะรับแรงงาน (ไร้) ฝีมือเยี่ยม
เข้าทำงาน ...
... เก่งขนาดไหน เขาก็ไม่รับ
ถ้าออกจากงานเพราะกรณีข้อพิพาท

หน้าแรก            สารบัญเนื้อหา