Better or Smarter is Better ?
คนเก่งกับคนดี
ท่านคิดว่าในองค์กร ต้องการคนเก่งหรือคนดี ?
เมื่อหลายสิบปีก่อน (นานหว่ะ) ตอนที่ผมเรียนจบเข้าทำงานใหม่ เจ้านายได้ถามผมว่า ผมอยากเป็น "คนเก่ง" หรือ "คนดี" ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า ผมอยากเป็นคนเก่ง เพราะมีความรู้สึกว่าการเป็นคนเก่งหน่ะมันยาก ต้องเรียนรู้ ฝึกฝน ลองผิดลองถูกอีกเยอะกว่าจะเป็นคนเก่งจริงๆ ได้ แต่การเป็นคนดีไม่ได้ยากอะไร เพียงแค่ช่วยเหลือผู้อื่น ไม่เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อนก็น่าจะพอ ในวันนั้นผมจึงได้เรียนรู้ว่า "คนเก่งกับคนดี" ในชีวิตจริงนั้นแตกต่างกับ "คนเก่งกับคนดี" ในองค์กรอย่างไร จริงๆ ก็ดูจะคล้ายๆ กัน จากนิยามที่เจ้านายผมให้ไว้ คือ คนเก่งมักจะเห็นภาพความสำเร็จอยู่ในหัวแล้วก่อนที่จะลงมือทำ เรียนรู้ได้ด้วยตนเอง จึงเก่งเร็ว ทำงานดี มีประสิทธิภาพ แต่ต้องทำคนเดียวนะ เพราะเก่งกว่าคนอื่นไง คนเหล่านี้จึงก้าวขึ้นสู่ตำแหน่ง "ผู้บริหาร" ได้อย่างสง่างาม เพราะไม่มีข้อสงสัยในเรื่องฝีมือการทำงานที่เหนือกว่าคนอื่น แต่ก็นึกถึงตัวเองก่อนนึกถึงผู้ร่วมงาน เพราะรอไม่ได้หากผู้ร่วมงานช้ากว่า คนเหล่านี้จึงเหมาะที่จะเป็น "ผู้บริหาร" ที่เดินนำหน้าทีมงาน มิใช่ "ผู้นำ" ที่เดินไปข้างหน้าพร้อมกับทีมงาน
คนเก่งกับคนดี
ท่านคิดว่าในองค์กร ต้องการคนเก่งหรือคนดี ?
นานมาแลัว ตอนที่เข้าทำงานใหม่ๆ อยู่ดีๆ พี่สมยศเจ้านายคนแรกในชีวิตของผมก็ถามขึ้นมาว่า "เอ้ คุณอยากเป็นคนเก่ง หรือคนดี ?" แว่บแรกผมก็นึกได้ว่า เออ ... นี่มันเดือนเมษายน อากาศคงร้อน เจ้านายผมคงฟุ้งซ่าน เพ้อเจ้ออะไรออกมากลางแดดในห้องทำงานที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำขนาดนี้ แต่ผมก็ตอบพี่สมยศไปว่า "อยากเป็นคนเก่งครับพี่" ตอนนั้นคาดหวังคำพูดเดียวจากปากพี่สมยศคือ "เหรอ" จะได้หันกลับไปท่องรายการสินค้าต่อ เพราะเดี๋ยวพี่ๆ จะควิซเรื่องสินค้าตอนบ่ายนี้ ตั้งแต่เช้ายังไม่ถึง 2 หน้าเลย มัวแต่คุย แหะๆ แต่พี่สมยศกลับตอบมาด้วยคำถามว่า "ทำไมหล่ะ" ผมเลยปิดหนังสือ ทิ้งอนาคตไว้ตรงนั้น หายใจเข้ายาวๆ แล้วออกเบาๆ เฮ่ออออออออ ... เตรียมรับสภาพเละเป็นหมาฟัดตอนบ่ายที่จะถึงนี้หากตอบคำถามไม่ได้ แล้วกลับมานั่งคิด เพื่อที่จะตอบไปว่า "ผมว่าเป็นคนเก่งมันดูเท่ห์กว่าเป็นคนดีครับ" พี่สมยศยิ้มนิดๆ ที่มุมปากเหมือนพอใจในคำตอบ แล้วก็พูดให้กำลังใจน้องรักว่า "I5 (อ่านว่าไอห้า อย่าออกเสียงผิดนะ) ผิดโว่ย ไม่มีบริษัทไหนหรอกที่ต้องการคนเก่งมากกว่าคนดี" แล้วก็ลุกเดินออกไปจากห้องทำงาน แม่งเท่ห์หว่าาาาา ... สร้างปัญหาไว้ให้ลูกน้อง แล้วก็ไม่ใยดี ตลอดเวลาที่ทำงานที่นี่ ผมเหม่อเป็นหมาหงอย ทำงานไม่มีชีวิตชีวา จมอยู่กับความผิดที่ว่า "กุอยากเป็นคนเก่ง" จากนั้นผมก็ได้งานใหม่ ก่อนลาออกจากบริษัทแรกในชีวิต พี่สมยศได้ให้ลายแทงสั้นๆ ไว้ให้ผมค้นหาคำตอบต่อ
"คนเก่งเป็นคนดีคงจะยาก ด้วยลักษณะนิสัยที่มุ่งสู่ความสำเร็จตลอดเวลา
แต่คนดีมีโอกาสเป็นคนเก่งได้ ด้วยลักษณะนิสัยที่ตั้งใจเรียนรู้ตลอดเวลา"
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมเฝ้าค้นหานิยามของ "คนเก่ง" กับ "คนดี" ในความหมายของพี่สมยศ
คนเก่ง: เป้าหมายชัดเจน มีผลสำเร็จของงานอยู่ในใจก่อนลงมือทำ คิดเร็ว ลงมือทันที มีทางลัด จึงทำงานเสร็จเร็ว แต่ต้องทำด้วยตัวเอง สื่อสารได้ไม่ดี แต่นำเสนอดี เก่งทำมากกว่าเก่งพูด ก้าวหน้าเร็ว เปลี่ยนงานบ่อย ชอบงานท้าทาย
คนดี: ขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด อดทน ใฝ่รู้ รับฟัง ยืดหยุ่น ปรับตัวได้ ที่แน่ๆ มีเพื่อนเยอะ
ไม่ทราบคิดถูกหรือเปล่า แต่ดูๆ ไปองค์กรก็ยังต้องการคนทั้ง 2 ประเภทนี้อยู่นะผมว่า เพียงแต่ใช้คนให้ถูกกับงานเท่านั้นเอง
ทั้งหมดนี้ เพียงอยากจะขอบคุณพี่สมยศที่อยากเห็นน้องเป็นคนดี ขยันใฝ่หาความรู้ เป็นคนใจกว้าง ไม่ใช่ใจลึก มีเพื่อนเยอะๆ ใครๆ จะได้รัก ถึงแม้วิธีการสอนของพี่จะฮาร์ดคอร์ไปซักหน่อย จนถึงตอนนี้ผมอยากเป็นคนดีมากกว่าเป็นคนเก่งตามที่พี่ต้องการจริงๆ แล้วหล่ะครับ
ท่านคิดว่าในองค์กร ต้องการคนเก่งหรือคนดี ?
เมื่อหลายสิบปีก่อน (นานหว่ะ) ตอนที่ผมเรียนจบเข้าทำงานใหม่ เจ้านายได้ถามผมว่า ผมอยากเป็น "คนเก่ง" หรือ "คนดี" ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า ผมอยากเป็นคนเก่ง เพราะมีความรู้สึกว่าการเป็นคนเก่งหน่ะมันยาก ต้องเรียนรู้ ฝึกฝน ลองผิดลองถูกอีกเยอะกว่าจะเป็นคนเก่งจริงๆ ได้ แต่การเป็นคนดีไม่ได้ยากอะไร เพียงแค่ช่วยเหลือผู้อื่น ไม่เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อนก็น่าจะพอ ในวันนั้นผมจึงได้เรียนรู้ว่า "คนเก่งกับคนดี" ในชีวิตจริงนั้นแตกต่างกับ "คนเก่งกับคนดี" ในองค์กรอย่างไร จริงๆ ก็ดูจะคล้ายๆ กัน จากนิยามที่เจ้านายผมให้ไว้ คือ คนเก่งมักจะเห็นภาพความสำเร็จอยู่ในหัวแล้วก่อนที่จะลงมือทำ เรียนรู้ได้ด้วยตนเอง จึงเก่งเร็ว ทำงานดี มีประสิทธิภาพ แต่ต้องทำคนเดียวนะ เพราะเก่งกว่าคนอื่นไง คนเหล่านี้จึงก้าวขึ้นสู่ตำแหน่ง "ผู้บริหาร" ได้อย่างสง่างาม เพราะไม่มีข้อสงสัยในเรื่องฝีมือการทำงานที่เหนือกว่าคนอื่น แต่ก็นึกถึงตัวเองก่อนนึกถึงผู้ร่วมงาน เพราะรอไม่ได้หากผู้ร่วมงานช้ากว่า คนเหล่านี้จึงเหมาะที่จะเป็น "ผู้บริหาร" ที่เดินนำหน้าทีมงาน มิใช่ "ผู้นำ" ที่เดินไปข้างหน้าพร้อมกับทีมงาน
คนเก่งกับคนดี
ท่านคิดว่าในองค์กร ต้องการคนเก่งหรือคนดี ?
นานมาแลัว ตอนที่เข้าทำงานใหม่ๆ อยู่ดีๆ พี่สมยศเจ้านายคนแรกในชีวิตของผมก็ถามขึ้นมาว่า "เอ้ คุณอยากเป็นคนเก่ง หรือคนดี ?" แว่บแรกผมก็นึกได้ว่า เออ ... นี่มันเดือนเมษายน อากาศคงร้อน เจ้านายผมคงฟุ้งซ่าน เพ้อเจ้ออะไรออกมากลางแดดในห้องทำงานที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำขนาดนี้ แต่ผมก็ตอบพี่สมยศไปว่า "อยากเป็นคนเก่งครับพี่" ตอนนั้นคาดหวังคำพูดเดียวจากปากพี่สมยศคือ "เหรอ" จะได้หันกลับไปท่องรายการสินค้าต่อ เพราะเดี๋ยวพี่ๆ จะควิซเรื่องสินค้าตอนบ่ายนี้ ตั้งแต่เช้ายังไม่ถึง 2 หน้าเลย มัวแต่คุย แหะๆ แต่พี่สมยศกลับตอบมาด้วยคำถามว่า "ทำไมหล่ะ" ผมเลยปิดหนังสือ ทิ้งอนาคตไว้ตรงนั้น หายใจเข้ายาวๆ แล้วออกเบาๆ เฮ่ออออออออ ... เตรียมรับสภาพเละเป็นหมาฟัดตอนบ่ายที่จะถึงนี้หากตอบคำถามไม่ได้ แล้วกลับมานั่งคิด เพื่อที่จะตอบไปว่า "ผมว่าเป็นคนเก่งมันดูเท่ห์กว่าเป็นคนดีครับ" พี่สมยศยิ้มนิดๆ ที่มุมปากเหมือนพอใจในคำตอบ แล้วก็พูดให้กำลังใจน้องรักว่า "I5 (อ่านว่าไอห้า อย่าออกเสียงผิดนะ) ผิดโว่ย ไม่มีบริษัทไหนหรอกที่ต้องการคนเก่งมากกว่าคนดี" แล้วก็ลุกเดินออกไปจากห้องทำงาน แม่งเท่ห์หว่าาาาา ... สร้างปัญหาไว้ให้ลูกน้อง แล้วก็ไม่ใยดี ตลอดเวลาที่ทำงานที่นี่ ผมเหม่อเป็นหมาหงอย ทำงานไม่มีชีวิตชีวา จมอยู่กับความผิดที่ว่า "กุอยากเป็นคนเก่ง" จากนั้นผมก็ได้งานใหม่ ก่อนลาออกจากบริษัทแรกในชีวิต พี่สมยศได้ให้ลายแทงสั้นๆ ไว้ให้ผมค้นหาคำตอบต่อ
"คนเก่งเป็นคนดีคงจะยาก ด้วยลักษณะนิสัยที่มุ่งสู่ความสำเร็จตลอดเวลา
แต่คนดีมีโอกาสเป็นคนเก่งได้ ด้วยลักษณะนิสัยที่ตั้งใจเรียนรู้ตลอดเวลา"
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมเฝ้าค้นหานิยามของ "คนเก่ง" กับ "คนดี" ในความหมายของพี่สมยศ
คนเก่ง: เป้าหมายชัดเจน มีผลสำเร็จของงานอยู่ในใจก่อนลงมือทำ คิดเร็ว ลงมือทันที มีทางลัด จึงทำงานเสร็จเร็ว แต่ต้องทำด้วยตัวเอง สื่อสารได้ไม่ดี แต่นำเสนอดี เก่งทำมากกว่าเก่งพูด ก้าวหน้าเร็ว เปลี่ยนงานบ่อย ชอบงานท้าทาย
คนดี: ขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด อดทน ใฝ่รู้ รับฟัง ยืดหยุ่น ปรับตัวได้ ที่แน่ๆ มีเพื่อนเยอะ
ไม่ทราบคิดถูกหรือเปล่า แต่ดูๆ ไปองค์กรก็ยังต้องการคนทั้ง 2 ประเภทนี้อยู่นะผมว่า เพียงแต่ใช้คนให้ถูกกับงานเท่านั้นเอง
ทั้งหมดนี้ เพียงอยากจะขอบคุณพี่สมยศที่อยากเห็นน้องเป็นคนดี ขยันใฝ่หาความรู้ เป็นคนใจกว้าง ไม่ใช่ใจลึก มีเพื่อนเยอะๆ ใครๆ จะได้รัก ถึงแม้วิธีการสอนของพี่จะฮาร์ดคอร์ไปซักหน่อย จนถึงตอนนี้ผมอยากเป็นคนดีมากกว่าเป็นคนเก่งตามที่พี่ต้องการจริงๆ แล้วหล่ะครับ
Comments