Life Go On

เซลแก่กอดอดีต

เห็นกระเป๋าใบนี้   ทำให้หวนคิดถึงเหตุการณ์ครั้งก่อน
เป็นคนแก่นี่มันดีเว้ย ... มีเรื่องให้คิดถึงเยอะดี

กระเป๋าใบนี้นับอายุได้พอๆ กับอายุงานตั้งแต่เรียนจบ
ไปไหนไปด้วยกัน ไปมาแล้วทั่วประเทศ หลายประเทศ
ซ่อม เย็บ ปะผุ  จนไม่เหลือพื้นที่จะให้ฝังเข็มลงไปแล้ว
เชื่อสุดหัวใจว่าชีวิตคือการเดินทาง
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้หยุด    เพราะไม่เคยคิดว่าจะหยุด
อย่าถามว่า  เดินทางถึงล้านกิโลเมตรรึยังครับพี่
ถามให้ยากกว่านั้น เกินล้านมากี่กิโลเมตรดีกว่า
ถึงแม้วันนี้ อุปกรณ์สื่อสารจะพัฒนาขึ้นอักโข
จนถึงขั้นเห็นหน้ากันได้     แม้อยู่ห่างกันไกล
แต่อย่างไรก็ตาม ก็ไม่เหมือนได้เจอตัวเป็นๆ กับลูกค้าผู้มีอุปการคุณ
เพราะสื่อ social   มันทดแทนความผูกพันไม่ได้
ลูกค้าบางราย ก็ยังค้ากันอยู่ตั้งแต่ทำงานใหม่ๆ
อีกบางรายก็เป็นรุ่นลูกมาดูแลกิจการต่อกันแล้ว
ลูกชายลูกสาวของลูกค้าเรียกเจ็กตั้งแต่ทำงานใหม่ๆ
เจอกันอีกทีต้องรีบบอกให้เรียกเหมือนเดิม
ห้ามเปลี่ยนมาเรียกแปะ    ถึงจะรู้สึกแย่ไม่ต่างกัน
แต่อย่างน้อยลำดับขั้นความแก่ก็ต่างกันนิดหน่อย

ทำงานแบบนี้ก็สนุกดี    ได้เป็นเพื่อนกับคนแปลกหน้า
ตลอดอายุการทำงาน น่าจะได้รู้จักคนมาแล้วเกินหมื่น
ร้านค้านี่คงหลักพัน แต่ถ้ารวมเกษตรกร เกินหมื่นแหง๋ๆ
เจอกันที่ไหน ก็ทักได้เลยนะครับ ไม่ต้องกลัวผมยืมเงิน
เจอกันโดยบังเอิญ ไม่ยืมเดี๋ยวนั้นหรอกครับ
ฝากเบอร์โทรไว้  สักพักผมจะโทรไปเอง ... อ่ะ ย้อเย่น

ตลอดเวลาที่ทำงาน จะถูกด่ามากกว่าถูกชม
พี่ๆ น้องๆ  ที่ทำงานในสายงานนี้จะเข้าใจดี
ไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย หรือลูกค้าก็ด่าเราหมด
อาชีพนี้อยู่ท่ามกลางผลประโยชน์ทางธุรกิจ

เหนื่อย หนัก กดดันขนาดนี้
บ่นลาออกกันคนละหลายร้อยรอบ
ไม่เห็นออกกันสักคน สารภาพมาเถอะว่ารักอาชีพนี้สุดหัวใจ

หลังจากรับปากส่งเดชกับน้องๆ ไปว่าจะเขียนหนังสือ
แกล้งทำเฉยอยู่เสียนาน อยู่ดีๆ ต่อมความละอายใจก็เกิดพลุ่งพล่าน
เลยแบ่งเวลานอนกลางวันมาวางเค้าโครงหนังสือ
ต่อมความไม่มั่นใจก็ตามมาติดๆ กลัวเนื้อหาจะไม่โดนใจ
เลยอยากให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการออกแบบหนังสือเล่มนี้ด้วยกัน
ต้องการให้มีเรื่องราวอะไรเพิ่มเติมนอกเหนือจากนี้ก็เสนอแนะกันเข้ามาได้

รู้ตัวว่าเขียนหนังสือไม่ดี แค่อยากถ่ายทอดชีวิตของคนกลุ่มเล็กๆ กลุ่มหนึ่ง
ที่ใช้ชีวิตอยู่บนถนน ในนา ในสวน ในไร่ ในร้านค้า ในโรงแรม ...
..มากกว่าอยู่กับครอบครัว
หวังแค่ว่าคนในครอบครัวของคนเหล่านี้จะผ่านมาพลิกหนังสือเล่มนี้ดู
แล้วเข้าใจพวกเรามากขึ้น
ที่ไม่เข้าใจก็ขอให้เข้าใจ ที่เข้าใจอยู่แล้วก็ขอให้เข้าใจยิ่งๆ ขึ้นไป

ซ๊าาาาาาาาาาธุ !!!

หน้าแรก            สารบัญเนื้อหา