Success People Love Helping Inferior People

คนจะสำเร็จได้ก็ด้วยใจที่อารี

‘คนล้มเหลว’ กับ ‘คนสำเร็จ’
ยืนอยู่ห่างกันแค่ปลายเท้าสัมผัส
‘คนล้มเหลว’ จะคิดว่า
‘ผู้อื่นจะช่วยเขาได้อย่างไร ?’
‘คนสำเร็จ’ จะคิดว่า
‘เขาจะช่วยผู้อื่นได้อย่างไร ?’

‘คนล้มเหลว’ มองหาคนที่จะช่วยเขา
‘คนสำเร็จ’ มองหาคนที่เขาจะช่วย

แล้วถ้าเพิ่มปริมาณบุคคลเป้าหมาย
ของคนทั้งสองนี้หล่ะ ?
‘คนล้มเหลว’ ไปได้ไม่ไกลแน่ๆ
เพราะคนที่จะช่วยเขาทุกครั้งมีไม่มาก
‘คนสำเร็จ’ ก้าวไปไม่มีสิ้นสุดแน่นอน
เพราะคนที่เขาจะช่วย ก็คือกลุ่มคน
ข้างบนนี้แหละ

‘สอนให้คนจับปลา มิใช่จับปลามาให้คน’
สอนไม่กี่ครั้งหรอก เขาจับปลาเองเป็น
ดูแลชีวิตตัวเองได้ ก็ไปสอนคนอื่นต่อไป

คนเหมือนกัน ทำไมคิดไม่เหมือนกัน
‘คนล้มเหลว’ เอาตนเองเป็นศูนย์กลาง
ความทุกข์ของตนต้องได้รับการแก้ไข
‘คนสำเร็จ’ เอาทุกคนเป็นศูนย์กลาง
ความทุกข์ของผู้คนคือสิ่งที่ต้องแก้ไข
ปลดล็อคอุปสรรคของการพัฒนา
‘ทุกคน’ ของ ‘คนสำเร็จ’ รวมตัวเองด้วย
เพราะไม่ว่าใครก็มีความทุกข์ได้
แม้แต่ตัวเอง

‘ความสำเร็จ’ ของ ‘คนสำเร็จ’
วัดได้จากปริมาณ ‘คนสำเร็จ’ ที่สร้างใหม่
เพราะเขาจะไม่ยินยอมเป็น ‘คนสำเร็จ’
เพียงคนเดียวบนโลก

น่าแปลกใจที่ ‘คนล้มเหลว’
มักจะเรียกร้องความช่วยเหลือจากผู้คน
ในขณะที่การกระตุ้นตน
ให้ช่วยเหลือตนเอง ดูจะง่ายกว่า
แต่กลับไม่ทำ
เมื่อไม่ได้รับการช่วยเหลือ
ก็กล่าวโทษสังคมและผู้คน

‘อัตตาหิ อัตตะโนนาโถ’
ท่องกันมาตั้งแต่เด็ก จำไม่ได้หรือไง

หน้าแรก            สารบัญเนื้อหา