Self Happiness

น้ำใจที่มีให้กัน แบ่งปันรอยยิ้ม

เห็นแบบนี้อย่าคิดว่าคนไทย ‘มักง่าย’
พวกเราเชื่อใน ‘ปาฏิหารย์’ ต่างหาก
เราเชื่อว่า ‘ทำดี ต้องได้ดี’
เราช่วยให้คนได้มีงานทำ
แล้วเราก็ได้รับผลตอบแทนนั้น
ด้วยการ ‘ไม่ต้องออกแรง’
คนเราต้องช่วยเหลือกันสิ ... จริงแมะ ?
ปั้ดโธ่ ... ต้องให้สอนกัน !!!

เราจะรู้สึกดีมาก ที่ไม่มีใครเบียดเบียนเรา
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่นะ ...
ถ้าเราจะขอให้คนอื่นช่วยเหลือ
คนที่ช่วยเหลือตัวเอง ดูเป็นคนโง่เขลา
ทำเองทำไม เดี๋ยวก็มีคนทำให้ ...

คนโง่มักจะก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เพราะคิดไม่ได้ว่า ใครจะมาช่วยเรา ...
... นอกจากตัวเราเอง

แต่นี่ก็เป็นวิสัยของเรา
เพราะ ‘ใครๆ เขาก็ทำกัน’
‘ใครๆ ... เขา ... ก็ ... ทำ ... กัน ...’

คนไทยชอบช่วยเหลือคนอื่น
โดยเฉพาะเวลาที่มีคนอื่นเห็น
ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ท่านถึงสอนเรา
ให้รู้จัก ‘ปิดทองหลังพระ’ เสียบ้าง
เพราะความสุขสร้างได้จากตัวเอง
หรือจะรอให้ใครมาชื่นชม ...
เราถึงจะมีความสุข

ฉันเชื่อมั่นใน ‘อำนาจ’
รอให้ฉันมีอำนาจก่อน ฉันจะทำ ฯลฯ
ตอนนี้ยังไม่มี ฉันยังไม่ทำหรอก
‘ปาฏิหารย์’ จะมาทุก 15 วัน
ต้องมีสักวัน ที่เป็นวันของฉัน
เชื่อฉันนะ รวยเมื่อไร ฉันทำ ‘แน่นอน’
‘ฉันจะเป็นคนดี ฉันจะช่วยเหลือคนอื่น’

เอ ... อำนาจมาจากการลงมือทำหนิ
มันต้องผ่านกระบวนการมามากมาย
ถึงจะได้ ‘อำนาจ’ มา
แต่ ... เอ ...
ลงมือทำมันนาน ยึดอำนาจมันซะเลย
ดีกว่ามะ ... ? ง่ายดี ...

คนไทยไม่ชอบให้ เพราะรู้สึก ‘สูญเสีย’
ไม่มีใครหรอกที่ชอบ ‘ความสูญเสีย’
ถ้าบอกว่า ‘ให้’ แล้วจึง ‘ได้’ หล่ะ
จะดูน่าสนใจกว่ามะ ... ?
ให้เงินแม่ค้า 10 บาท
ได้กล้วยแขกมา 5 ชิ้น
นี่คือให้แล้วจึงได้
ถ้าซื้อแม่ค้าบ่อยๆ หล่ะ จะยังได้อยู่มะ
ได้สิ ! แม่ค้าก็ต้องแถมให้บ้างหล่ะ
อาจจะได้ยิ้มหรือคำพูดหวานๆ จากแม่ค้า
แต่ได้มากกว่าการให้เพียงครั้งเดียวแน่ๆ
หรือหวังว่าแม่ค้าจะให้กล้วยแขกเรามา
โดยที่เราไม่จ่ายตังค์ก็ได้
ได้อยู่นะ ... โดนด่าฟรีไง
หรือไม่ฟรี เพราะเราก็ได้ด่าแม่ค้ากลับ
ปั้ดโธ่ ... แม่ค้าไร้น้ำใจ

หน้าแรก            สารบัญเนื้อหา