Siriwach Suansawat

ความสามารถทางด้านการทำภารกิจให้สำเร็จ มนุษย์เรามีทักษะด้วยกันหลายด้าน ทักษะด้านการคิด ทักษะด้านการปฏิบัติ ทักษะด้านการสื่อสาร ทักษะด้านการใช้ภาษา ทักษะด้านการประสานงาน และผสานประโยชน์ ทักษะด้านร่างกาย ทักษะด้านจิตใจ ทักษะด้านการตั้งเป้าหมาย จนถึงทักษะด้านบรรลุวัตถุประสงค์ คือการทำภารกิจให้ลุล่วง ซึ่งต้องใช้หลายทักษะ ประกอบกันเพื่อให้บรรลุเป้าประสงค์ที่ตั้งเอาไว้ ทุกองค์ประกอบล้วนมีความสำคัญ แรงกาย แรงใจ ความเพียรพยายาม ความมุ่งมั่น ความอดทน ความสามารถ การเรียนรู้ ไม่ว่าภารกิจจะยิ่งใหญ่เพียงใด ไม่จำเป็นต้องเป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่โดยกำเนิด คนธรรมดาก็สามารถข้ามผ่านไปได้ ขอเพียงชัดเจนในเป้าหมาย จดจ่อกับสิ่งที่กระทำ ภารกิจย่อมสำเร็จได้ด้วยความเพียร คิดใหญ่ ไม่คิดเล็ก เริ่มจากเล็กไปใหญ่ ก้าวต่อก้าวเพื่อเป้าหมาย การเดินทางนับพันไมล์ ถึงจุดหมายได้ ด้วยก้าวเล็กๆ รวมกันนับล้านก้าว ระหว่างทางจะท้อใจ หกล้ม เซถอยหลัง หลงทาง หยุดพัก เดินขึ้นเขา บุกป่า ลุยโคลน อ้อมบึง แวะช่วยเหลือผู้คน โดนทำร้าย อุปสรรคนานัป เหล่านี้ไม่ใช่มูลเหตุที่จะทำให้พบกับความล้มเหลว เริ่มวันนี้ เดี๋

เบื่อ ท้อ ต้องสร้างงาน เคยไหม ? ทำงานมาสักพักจะรู้สึกเหนื่อย ถ้าทำสิ่งซ้ำๆ จำเจเป็นระยะเวลานาน จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ความ ‘ เหนื่อย ’ แต่เป็นความ ‘ เบื่อหน่าย ’ ที่ทำให้ ไม่อยากลุกจากที่นอนมาทำอะไร เกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าวัยใด การหยุดงานเพื่อพักผ่อนไม่ได้ช่วยอะไร ยิ่งจะ ‘ เบื่อหน่าย ’ หนักขึ้นไปอีก เมื่อเหม่อมองทะเล ภูเขา ท้องฟ้า ด้วยสายตาและสมองที่ว่างเปล่า ‘ ชีวิตที่ไร้เป้าหมายคือชีวิตที่สูญเปล่า ’ เพื่อหายจากอาการนี้ให้เพิ่มจำนวนงาน งานอดิเรก งานเสริม งานพัฒนาตน กิจกรรมยามว่าง ช่วยเหลือผู้คน ‘ ยิ่งเบื่อหน่ายยิ่งต้องเพิ่มงาน ’ ให้สัดส่วนกับงานหลักให้น้อยลง ใช้เครื่องมือทำงานให้มากขึ้น คิดหาหนทางมุ่งสู่เป้าหมาย โดยใช้แรงกายให้น้อยที่สุด มุ่งเป้าที่ผลของการทำงาน ความขยันใช้การไม่ได้ในยุคนี้ เอาเวลาส่วนใหญ่มาสร้างคุณค่า มนุษย์เราทำอะไรได้ตั้งมากมาย ในช่วงชีวิตหนึ่ง ทุกคนล้วนมีความสามารถแฝง ทั้งพรสวรรค์และพรแสวง เลี้ยงปากท้องด้วยงานประจำ เลี้ยงหัวใจด้วยงานไม่ประจำ ถึงไม่ทำเงิน แต่สร้างคุณค่าในหัวใจ ใครจะรู้ มันอาจจะทำเงินได้ในอนาคต ทำ Work+Life ให

ความท้าทายคือลมหายใจของนักสร้างงาน ทุกวันนี้ทำงานกันแบบเนือยๆ เซ็งๆ กันมะ น่าจะเป็นกันแหละ เพราะทำอะไรที่มันซ้ำซาก จำเจกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน มันก็เบื่อไง ลองค้นหามุมมองใหม่ๆ จากงานเดิมๆ ดูซิ จะเป็นรูปแบบการทำงานที่แตกต่าง วิธีการตอบสนองที่รวดเร็วขึ้น หรือช้าลง หรือจะเป็นการตั้งเป้าหมายที่ใหญ่ขึ้น ยากขึ้น หรือจะเล็กลง แต่คิดให้ละเอียดมากขึ้น สิ่งเหล่านี้คือ ' ความท้าทาย ' เมื่อชีวิตยังต้องไปต่อ ลมหายใจก็ยังจำเป็น หรือว่า ... ไม่อยากจะหายใจแล้ว เลยทำอะไรเหมือนเดิม ซึ่งก็คือแย่ลงนั่นแหละ การย่ำอยู่กับที่ คือการถอยหลังลงคลอง เมื่อโลกยังคงหมุนไปข้างหน้า วินาทีถัดไปก็ยังคงเป็นอนาคตเหมือนเช่นเคย น่าจะเป็นสิ่งเดียวในโลกที่ไม่มีอะไรเปลี่ยน นั่นคือ ' ความเปลี่ยนแปลง ' ที่เป็นนิรันดร์ โลกเปลี่ยนแปลงรวดเร็วจนน่าตกใจ ในขณะที่ พวกเรายังคุ้นเคยกับวิถีชีวิตแบบเดิมๆ อยู่เลย เอะอะก็ดิจิทัล เอะอะก็ออนไลน์ ไหนจะเอไออีก หลายอย่างเข้ามาทดแทนรูปแบบการใช้ชีวิต ที่เคยเป็นอยู่ ระบบการศึกษาไม่ว่าจะของไทยหรือของโลก ก็ไม่ได้สอนให้คิดนอกกรอบ นอกกรอบยังไง ? ก็เดาไง ! จะ

ความท้าทายคือลมหายใจของนักสร้างงาน " อยากจะมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง หรือจะวัดรอยเท้าผู้อื่นต่อไปทั้งชีวิต" ' สร้างสรรสิ่งใหม่ ' พูดเฉยๆ ก็ดูเท่ ทำจริงๆ อย่าว่ายากเลย เริ่มต้นยังไงยังไม่รู้เลย นักสร้างงานตัวจริง ไม่เคยคิดจะสร้างรอยเท้า ไม่เคยใฝ่ฝันจะเป็นนักบุกเบิกสู่จักรวาลใหม่ แค่มองเห็นโอกาสใหม่ๆ ในกองซากสิ่งล้าหลัง หรือเพียงจินตนาการเห็นปราสาททรายหลังใหญ่ บนผืนทะเลทรายอันเวิ้งว้างกว้างไกลไร้ขอบเขต แล้วลงมือสร้างปราสาทหลังนั้นด้วยสองมือ เพียงเพราะรู้สึกว่ามันสมควรตั้งอยู่ตรงนั้น คำว่า ' เป็นไปไม่ได้ ' จะไม่อยู่ในความคิด ของนักสร้างงาน มีแต่คำว่า ' จะทำอย่างไร ' แล้วลงมือทันที ทำไปเรียนรู้ไป โลกนี้ไม่มีคำว่า ' พร้อม ' ออกเดินทางทันที เสบียงกรังไปหาเอาข้างหน้า รอให้พร้อม ชาติหน้าตอนบ่ายๆ ก็ไม่ได้เริ่มต้น ' เงื้อง่าราคาแพง ' การรอคอยแลกมาด้วยเวลาที่สูญเสีย เมื่อ   ' เวลา '    เป็นทรัพยากรที่หมดไป ไม่ว่าจะใช้อย่างคุ้มค่าหรือไม่ก็ตาม คิดได้ให้ลงมือทำ ทำไปคิดไปเรียนรู้ไป สิ่งที่ยิ่งใหญ่สร้างจากฐานรากที่มั