Siriwach Suansawat

คนทำงานมี 4 ประเภท ขยัน/ ฉลาด ขยัน/ โง่ ขี้เกียจ/ ฉลาด ขี้เกียจ/ โง่ คือ 4 ลักษณะที่พบได้ทั่วไปในทุกองค์กร ลักษณะที่พึงประสงค์ของทุกองค์กร ได้แก่ ขี้เกียจ/ ฉลาด คนประเภทนี้จะหาหนทางสัมฤทธิ์ผล ด้วยวิธีการที่ง่ายและรวดเร็วที่สุด ออกแรงให้น้อยที่สุด แต่กว่าจะทำได้ถึงขั้นนี้ ก็ต้องผ่านร้อนผ่านหนาว ด้วย 3 รูปแบบที่เหลือมาก่อน ขยันทำเรื่องโง่ๆ แล้วจึงฉลาดในที่สุด แต่ก็มีบ้างที่เริ่มด้วยการขี้เกียจและโง่ คนประเภทนี้ยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง และเป็นที่นิยมของหัวหน้างานไม่ใช่น้อย เพราะฉลาดที่จะไม่ทำอะไรโดยพลการ รอรับคำสั่งก็ดูจะง่ายกับชีวิตมากกว่า คนประเภทนี้มักจะเป็นคนสนิทของเจ้านาย เพราะไว้ใจได้ ไม่ขัดคอ ใช้งานสิ่งใดก็ไม่ปริปากบ่น ถึงแม้จะต้องสั่งทุกครั้งเพื่อให้ได้งาน ไม่มีเจ้านายคนไหนชอบลูกน้องที่อวดฉลาด ไม่มีเจ้านายที่ไหนชอบความประหลาดใจ ที่เห็นลูกน้องทำในสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ นอกเหนือการควบคุม เพราะยากจะคาดเดา ทำผิดก็ตามแก้ไขลำบาก เพราะฉะนั้นก่อนลงมือทำงานก็ควรจะปรึกษา หากผิดพลาดมา จะขยันหรือฉลาดมาก่อน สุดท้ายก็โง่อยู่ดี คนเรามักจะโง่มาก่อน จึงจะฉลาดในภายหล

เซลส์เกษตรตรากตรำ จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากนะไอ้การเป็นเซลส์เนี่ย ง่ายตรงไหน ก็ทำตามพี่ๆ เค้าสอน สูตรสำเร็จเค้ามีมาแต่ชาติปางไหน ยากตรงไหน ยากตรงที่ต้องฝืนตัวเองนิดๆ ให้เข้าหาคนอื่นก่อนนี่แหละ เพราะมันไม่ใช่ธรรมชาติของมนุษย์   ที่จะยอมรับคนอื่นมากไปกว่าตัวเอง เซลส์แต่ละคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป แต่ปัญหาของผมก็ประมาณนี้หล่ะ อีกนั่นหล่ะ ก็อาจจะมีพี่น้องเซลส์บางท่านทะลุขีดจำกัดข้างต้น ทำงานลื่นไหล คล่องแคล่ว ขายเก่ง เข้ากับร้านค้า เกษตรกรได้ง่าย แต่เท่าที่ดู เซลส์ประเภทนี้ไม่ค่อยมีอนาคตที่ดีในการเป็นลูกจ้างอาชีพซักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ทำงานได้ซักพักก็ออกไปประกอบอาชีพส่วนตัว ไม่เปิดบริษัทก็เปิดร้าน หรือไม่ก็ออกไปทำอะไรซักอย่างที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างใครอีก ในส่วนลึก พวกนี้เป็นกลุ่มคนที่มีแรงบันดาลใจ เป้าหมายชัดเจน ก็เลยฮึกเหิม ตะลุยทำงาน เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้เร็วๆ จะเปิดบริษัทหรือเปิดร้านก็ทำได้ดี มีแต่เรื่องมันมันให้ตลาดได้ตื่นตัว ไม่งั้นก็ศิลปินจัด ทำแต่เรื่องมันมัน ไม่สนใจสถานะการเงินของกิจการ ก็เจ๊งสิลูกพี่ ส่วนเซลส์ดาษๆ แบบผม ส่วนใหญ่ก็ทำงานตามสูตรสำเร็จที่

ทักษะการสรุปความ ทักษะการสรุปความ คือการคิดเชิง ‘ สังเคราะห์ ’ หรือการคิดแบบองค์รวม ซึ่งเป็นการคิดเชิงบริหาร ในการสรุปรวบยอดความคิด เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในเชิงธุรกิจ แตกต่างจากการคิดเชิง ‘ วิเคราะห์ ’ หรือการคิดแบบแยกส่วน แจกแจงรายละเอียด เพื่อการลงมือทำ ตามลำดับขั้นตอนในการปฏิบัติงาน เหล่านี้ล้วนเป็นทักษะที่สำคัญของ ‘ ผู้นำ ’ ในการนำพาองค์กรไปสู่เป้าหมาย การคิดแบบองค์รวม จะนำไปสู่การสรุปความเพื่อการถ่ายทอด เนื้อหาที่ออกมาจะกระชับ ไม่เยิ่นเย้อ เข้าใจได้ทันที อันจะนำไปสู่คำถาม ที่ต่อยอดความคิดของผู้รับสาร เกิดเป็นกระบวนความคิดที่เห็นเป็นภาพ เข้าใจและนำไปใช้งานต่อได้ง่าย โดยไม่ต้องใช้การจดจำ ทักษะเหล่านี้ได้มาจากการฝึกฝน จากการสรุปใจความสำคัญ จนเกิดเป็นความชำนาญ และก่อให้เกิดเนื้อหาที่มีคุณค่าอนันต์ นำไปใช้ได้จริงอย่างมีประโยชน์ การสรุปความทำได้โดย รวบรวมเนื้อหาทั้งจากปฐมภูมิ ที่ได้จากการสังเกต ประสบพบจริง และจากทุติยภูมิที่ได้จากการสอบถาม รับรายงานจากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ ตรวจสอบสืบหาข้อเท็จจริงของข้อมูล รวบรวมลงในฐานข้อมูล ประมวลผล สรุปออกมาเป

วิธีการวางแผนงานประจำสัปดาห์ บ่อยครั้งที่ตื่นเช้าเข้าออฟฟิศแบบงงงง วันนี้จะทำอะไร กว่าจะนึกได้ก็เลิกงานกันพอดี หมดโอกาสสร้างความก้าวหน้าในอาชีพการงานไปอีกวัน น่าเสียดาย วางแผนการทำงานดีกว่าครับ สัปดาห์ละครั้งเอง ไม่ซ้ำซ้อน เชื่อมโยงกันง่าย ขั้นตอนเดียว เราจะวางแผนงานประจำสัปดาห์ทุกเช้าวันจันทร์เท่านั้น วันอื่นๆ เพียงเติมงานแทรกเข้าไปในตาราง ระยะเวลาที่ผมใช้ในการวางแผนงานประจำสัปดาห์เฉลี่ยอยู่ที่ 12 นาที ทำได้โดยการตื่นแต่เช้า เข้าออฟฟิศให้เร็ว จะได้ไม่มีใครมารบกวนระหว่างการวางแผนงาน ในระยะเวลา 9 - 12 นาที เปิดแอร์ ชงกาแฟ จัดที่นั่งให้สบาย เตรียมพร้อมสำหรับวันใหม่ สัปดาห์ใหม่ เปิดสมุดโน้ตที่ใช้เพื่อการวางแผนงานขึ้นมา ไล่ลำดับงานที่จะทำสัปดาห์นี้ , สัปดาห์หน้า งานค้างจากสัปดาห์ก่อน , เดือนก่อนออกมาให้หมด วางทุกงานลงในตารางลำดับความสำคัญของงาน ในระหว่างสัปดาห์อาจจะมีงานแทรกที่อยู่ดีๆ ก็โผล่ขึ้นมา ให้เติมลงในลำดับงานด้วย ทำงานก่อน/ หลังตามลำดับที่เรียงในตาราง ด่วนกว่าทำก่อน ขีดเครื่องหมาย (/) ว่าได้ทำแล้ว ทำงานให้ครบ ถ้าไม่คิดอะไรมากกับความก้าวหน้าในอนาคต ก็ชิลๆ ส่งงานวันพ