Super Strength Salesman
เซลส์เกษตรตรากตรำ
จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากนะไอ้การเป็นเซลส์เนี่ย
ง่ายตรงไหน ก็ทำตามพี่ๆ เค้าสอน สูตรสำเร็จเค้ามีมาแต่ชาติปางไหน
ยากตรงไหน ยากตรงที่ต้องฝืนตัวเองนิดๆ ให้เข้าหาคนอื่นก่อนนี่แหละ
เพราะมันไม่ใช่ธรรมชาติของมนุษย์ ที่จะยอมรับคนอื่นมากไปกว่าตัวเอง
เซลส์แต่ละคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป แต่ปัญหาของผมก็ประมาณนี้หล่ะ
อีกนั่นหล่ะ ก็อาจจะมีพี่น้องเซลส์บางท่านทะลุขีดจำกัดข้างต้น
ทำงานลื่นไหล คล่องแคล่ว ขายเก่ง เข้ากับร้านค้า เกษตรกรได้ง่าย
แต่เท่าที่ดู เซลส์ประเภทนี้ไม่ค่อยมีอนาคตที่ดีในการเป็นลูกจ้างอาชีพซักเท่าไหร่
ส่วนใหญ่ทำงานได้ซักพักก็ออกไปประกอบอาชีพส่วนตัว ไม่เปิดบริษัทก็เปิดร้าน
หรือไม่ก็ออกไปทำอะไรซักอย่างที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างใครอีก
ในส่วนลึก พวกนี้เป็นกลุ่มคนที่มีแรงบันดาลใจ เป้าหมายชัดเจน
ก็เลยฮึกเหิม ตะลุยทำงาน เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้เร็วๆ
จะเปิดบริษัทหรือเปิดร้านก็ทำได้ดี มีแต่เรื่องมันมันให้ตลาดได้ตื่นตัว
ไม่งั้นก็ศิลปินจัด ทำแต่เรื่องมันมัน ไม่สนใจสถานะการเงินของกิจการ ก็เจ๊งสิลูกพี่
ส่วนเซลส์ดาษๆ แบบผม ส่วนใหญ่ก็ทำงานตามสูตรสำเร็จที่ทำสืบๆ กันมา
เข้าร้านค้ายี่ปั๊ว เยี่ยมซาปั๊ว สี่ปั๊ว โหงวปั๊ว เพื่อเสนอรายการ เทคออร์เดอร์
อยากขายของได้ก็ต้องเข้าถี่ๆ หน่อย รายใหญ่เจอกันทุกเดือน รายเล็กไม่เกิน 2 เดือนต้องได้เจอกัน
เข้าไปก็ไม่ใช่นั่งคุยสัพเพเหระ หมั่นแจ้งรายการ สำรวจสต็อกสินค้า เช็คคู่แข่ง หว่านล้อมหาจังหวะยิ
สุดยอดเซลส์ปิดการขายใน 5 นาที จากนั้นจนกระทั่งลูกค้าปิดร้าน แล้วแต่เธอจะสรรหาเรื่องมาคุย
กิจกรรมส่งเสริมฯ จัดประชุม (เกษตรกร), ตอกป้าย (แนะนำสินค้า), ทำแปลง (สาธิต), แห่สปอต (โฆษณา)
เชื่อไหมว่า 20 ปีผ่านไป ไอ้วิธีการแบบนี้ยังใช้ได้ดีอยู่ คิดได้สองทางคือ
เป็นรูปแบบการทำงานที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดแล้ว หรืออีกทางคือคิดวิธีการอื่นกันไม่ออกแล้วหรือไง
ถ้าเป็นสินค้าที่ดังมากๆ ร้านค้าก็จะบ่นเป็นเสียงเดียว "ช่วยดูราคาให้หน่อย" รู้เลยมีใครเหวี่ยงมาในเขต
ถ้าสินค้ายังไม่ดัง ก็ยังพูดเป็นประโยคเดียวกันอีก "ไปทำมาให้ดังก่อน" เดี๋ยวจุดประทัดใส่เลยเฮีย จะได้ดังๆ
ตอนผมทำงาน มีโอกาสได้ขายสินค้าที่ดังทั้งแผ่นดิน "สปาร์ค" ยาฆ่าหญ้า 16% ทั้งประเทศใช้ปีละล้านลิตร
เขตผมเขตเดียวขาย 1 ใน 3 ของทั้งประเทศ แต่ปริมาณการใช้ไม่ถึง 1 ใน 3 เพราะเหวี่ยงข้ามเขตซะครึ่ง
วันวันแทบไม่ได้ขายของ ตามแก้ปัญหาเรื่องราคา เพราะทุกร้านฝากงานมาเหมือนๆ กัน "ช่วยดูราคาให้ด้วย"
จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากนะไอ้การเป็นเซลส์เนี่ย
ง่ายตรงไหน ก็ทำตามพี่ๆ เค้าสอน สูตรสำเร็จเค้ามีมาแต่ชาติปางไหน
ยากตรงไหน ยากตรงที่ต้องฝืนตัวเองนิดๆ ให้เข้าหาคนอื่นก่อนนี่แหละ
เพราะมันไม่ใช่ธรรมชาติของมนุษย์ ที่จะยอมรับคนอื่นมากไปกว่าตัวเอง
เซลส์แต่ละคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป แต่ปัญหาของผมก็ประมาณนี้หล่ะ
อีกนั่นหล่ะ ก็อาจจะมีพี่น้องเซลส์บางท่านทะลุขีดจำกัดข้างต้น
ทำงานลื่นไหล คล่องแคล่ว ขายเก่ง เข้ากับร้านค้า เกษตรกรได้ง่าย
แต่เท่าที่ดู เซลส์ประเภทนี้ไม่ค่อยมีอนาคตที่ดีในการเป็นลูกจ้างอาชีพซักเท่าไหร่
ส่วนใหญ่ทำงานได้ซักพักก็ออกไปประกอบอาชีพส่วนตัว ไม่เปิดบริษัทก็เปิดร้าน
หรือไม่ก็ออกไปทำอะไรซักอย่างที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างใครอีก
ในส่วนลึก พวกนี้เป็นกลุ่มคนที่มีแรงบันดาลใจ เป้าหมายชัดเจน
ก็เลยฮึกเหิม ตะลุยทำงาน เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้เร็วๆ
จะเปิดบริษัทหรือเปิดร้านก็ทำได้ดี มีแต่เรื่องมันมันให้ตลาดได้ตื่นตัว
ไม่งั้นก็ศิลปินจัด ทำแต่เรื่องมันมัน ไม่สนใจสถานะการเงินของกิจการ ก็เจ๊งสิลูกพี่
ส่วนเซลส์ดาษๆ แบบผม ส่วนใหญ่ก็ทำงานตามสูตรสำเร็จที่ทำสืบๆ กันมา
เข้าร้านค้ายี่ปั๊ว เยี่ยมซาปั๊ว สี่ปั๊ว โหงวปั๊ว เพื่อเสนอรายการ เทคออร์เดอร์
อยากขายของได้ก็ต้องเข้าถี่ๆ หน่อย รายใหญ่เจอกันทุกเดือน รายเล็กไม่เกิน 2 เดือนต้องได้เจอกัน
เข้าไปก็ไม่ใช่นั่งคุยสัพเพเหระ หมั่นแจ้งรายการ สำรวจสต็อกสินค้า เช็คคู่แข่ง หว่านล้อมหาจังหวะยิ
สุดยอดเซลส์ปิดการขายใน 5 นาที จากนั้นจนกระทั่งลูกค้าปิดร้าน แล้วแต่เธอจะสรรหาเรื่องมาคุย
กิจกรรมส่งเสริมฯ จัดประชุม (เกษตรกร), ตอกป้าย (แนะนำสินค้า), ทำแปลง (สาธิต), แห่สปอต (โฆษณา)
เชื่อไหมว่า 20 ปีผ่านไป ไอ้วิธีการแบบนี้ยังใช้ได้ดีอยู่ คิดได้สองทางคือ
เป็นรูปแบบการทำงานที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดแล้ว หรืออีกทางคือคิดวิธีการอื่นกันไม่ออกแล้วหรือไง
ถ้าเป็นสินค้าที่ดังมากๆ ร้านค้าก็จะบ่นเป็นเสียงเดียว "ช่วยดูราคาให้หน่อย" รู้เลยมีใครเหวี่ยงมาในเขต
ถ้าสินค้ายังไม่ดัง ก็ยังพูดเป็นประโยคเดียวกันอีก "ไปทำมาให้ดังก่อน" เดี๋ยวจุดประทัดใส่เลยเฮีย จะได้ดังๆ
ตอนผมทำงาน มีโอกาสได้ขายสินค้าที่ดังทั้งแผ่นดิน "สปาร์ค" ยาฆ่าหญ้า 16% ทั้งประเทศใช้ปีละล้านลิตร
เขตผมเขตเดียวขาย 1 ใน 3 ของทั้งประเทศ แต่ปริมาณการใช้ไม่ถึง 1 ใน 3 เพราะเหวี่ยงข้ามเขตซะครึ่ง
วันวันแทบไม่ได้ขายของ ตามแก้ปัญหาเรื่องราคา เพราะทุกร้านฝากงานมาเหมือนๆ กัน "ช่วยดูราคาให้ด้วย"
Comments