Siriwach Suansawat

'คำถามสำคัญกว่าคำตอบ' โลกวันนี้เป็นโลกที่ใครต่อใครก็มุ่งหาคำตอบจนละเลยการตั้งคำถาม   คำถามที่จะนำไปสู่คำตอบว่า  ' เราต้องการอะไรจากโลก  ?' ' โลกต้องการอะไรจากเรา  ?'  คนส่วนใหญ่จึงใช้เวลาออกจากบ้านมาหาคำตอบให้กับคนส่วนน้อยที่ตั้งคำถามกับเราว่า  ' จะทำอย่างไร  ?'  เพื่อให้ได้คำตอบที่พวกเขาต้องการ   แต่น่าตลกที่คำตอบที่เราหาได้ด้วยความยากลำบาก   กลับไม่ใช่คำตอบที่เราต้องการจริงๆ   เสียที   โลกจึงมักจะชื่นชมบุคคลที่เก่งในการหาคำตอบ   เพราะหาได้ง่ายและดูเป็นพวกเดียวกันมากกว่าคนตั้งคำถาม   แล้วพาลไม่ชอบคนที่ตั้งคำถาม   เพราะคำถามนั้นทำให้พวกเขาต้องได้รับความยากลำบากในการที่ต้องแสวงหาคำตอบให้กับคำถามเหล่านั้น   ลองเปลี่ยนกลับมาตั้งคำถามดูบ้าง   เริ่มจากเราต้องการอะไร   ทำอย่างไรจึงได้คำตอบ   ชีวิตก็น่าจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

Influencer Marketing  เริ่มถูกนำมาพูดถึงกันมากขึ้นในยุคปัจจุบัน   เมื่อการตลาดเริ่มถึงทางตัน   Micro influencers  ก็ดูจะใหญ่เกินไป   มีโอกาสที่จะถึงยุค  Nano influencers  ซึ่งก็คือ  Buzz Marketing  หรือการตลาดแบบปากต่อปากกันแล้ว

โลกถึงยุคเปลี่ยนผ่าน   จากธุรกรรมแบบ  Face2Face  สู่การทำธุรกรรมแบบ  Device2Device  ไม่ต้องเห็นหน้าก็ค้าขายกันได้   ค่าใช้จ่ายก็เรี่ยศูนย์   เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการคิดและพักผ่อน   วันหนึ่งมี  8  ชั่วโมง   ลับขวาน  6  ชั่วโมง   ทำงาน  5  นาทีก็พอ

ถ้าไม่ลงมือทำก็ไม่เกิดการพัฒนา   สร้างแล้วจึงขยาย   ค่อยปรับรูปแบบการทำธุรกิจให้ลงตัว   จะใช้กลยุทธ์อะไร   รูปแบบธุรกิจแบบไหน   ใช้แผนการลงทุนอย่างไร   อนาคตจะ  Growth  หรือ  Exit  กลไกของธุรกิจจะเป็นสิ่งกำหนด   เราเป็นเพียงผู้ประกอบการที่ต้องตัดสินใจ

ชีวิตคนเราหมุนไปเป็นวัฏจักร   เจอทั้งสิ่งดี   สิ่งไม่ดี   ทั้งที่อยากเจอและไม่อยากเจอ   แต่น่าอัศจรรย์   สิ่งซ้ำๆ   มักจะเกิดขึ้นเป็นรอบๆ   ตามวัฏจักร   ที่เรียกว่า  ' กราฟชีวิต '  อย่าเรียกว่า  ' โชคชะตา '  อย่าเรียกว่า  ' ดวง '  แต่มันคือ  ' สถิติ '  และ  ' ความน่าจะเป็น '

  โรคระบาดยังไม่ทันสร่างซา   พี่ไทยล้อหมุนออกเดินทางท่องโลกกันแล้ว   สายอีสาน   รถติดตั้งแต่อนุสาวรีย์ชัยฯ   ยันอนุสาวรีย์ปราบฮ่อ   หนองคาย   สายเหนือก็ติดยันสามแยกย่าเป้า   ลำปาง   หัวแถวทางสายใต้น่าจะนั่งจิบกาแฟอยู่หัวหิน ว่าแต่  ...  จะรีบไปไหนกันครับ   เดี๋ยวโรคระบาดได้กระจายไปถึงญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัดจะทำยังไง   ยังดีที่ค่ารักษาพยาบาล   รัฐจ่ายให้   แต่ก็มาจากภาษีของพวกเรานี่แหละ   แต่ก็นะ   ช่วงนี้น้ำมันถูก   ไม่  trek  กันช่วงนี้   เถ้าแก่บ่อน้ำมันตกลงกันได้   ราคาน้ำมันขยับขึ้น   เจ้านายจ้างให้ออก   เจอปิดจังหวัด   ห้ามผ่าน   เคอร์ฟิวยาวนานกว่าที่คิด   ก็อดสิ   เอ้าๆ งั้น   จะไปไหนก็ไป   รับผิดชอบร่วมกันทั้งประเทศนี่แหละ   คิดเผื่อไว้เลย   ต่อให้การระบาดหยุดกึ้ก   กว่าเศรษฐกิจจะฟื้นตัว กิจการที่พักตัวไปยาวๆ   จะกลับมาเปิดดำเนินการอีกครั้ง   ต้องได้ฟื้นฟูกันยกใหญ่   เรื่องเงินทำทุนไม่เท่าไร   แต่ทำใจคงอีกสักพักสองพัก   อีกนานสองนาน   พักนานไปก็เริ่มเฉื่อย   จนเงินใกล้หมดแหละ   ถึงได้ขยับตัว   คนไทยเรานี่ชิลฝุดๆ 'Slow life  คือรูปแบบการใช้ชีวิตของคนในชาติ '  ผ่านวิกฤตค

  สถานการณ์โรคระบาด  COVID-19  เข้าขั้นรุนแรง   มีผู้คนได้รับผลกระทบกับชีวิต   สุขภาพ   การงาน   ปากท้องนับล้านรายทั่วโลก   เศรษฐกิจทั่วโลกพังยับเยิน   แต่ดีแฮะ   ธรรมชาติของโลกมีโอกาสได้ฟื้นตัวในช่วงที่มนุษย์ต้องเก็บตัว   งดออกจากบ้านเพื่อป้องกันการระบาดลุกลามของเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่ชนิดนี้ที่ยังหาทางรักษาไม่ได้จนถึงปัจจุบัน   ถึงตอนนี้เป็นอันรู้พร้อมกันแล้วว่ามนุษย์โลกได้เวลาต้องปรับตัว   ปรับพฤติกรรม   ปรับวิธีคิด   ปรับวิถีชีวิตกันใหม่แบบยกกระบิ ไม่เว้นใครไว้ทั้งนั้น   เฉพาะในประเทศไทย   มีคนตกงานไปแล้วมากกว่า  3  ล้านราย   เมื่อรายได้หลักของคนไทยมาจากภาคบริการ   ได้แก่   การรับจ้างทำงาน   กิจการไม่มีลูกค้า   ก็ไม่มีงานต้องทำเพราะไม่เกิดการซื้อขาย   รายได้ก็ไม่เกิด   การจ้างงานก็ไม่จำเป็น   รัฐบาลไทยเตรียมเงินไว้ให้เพื่อฟื้นฟูวิกฤตสูงถึง  1.9  ล้านล้านบาท   เพื่อการสร้างงานให้กับผู้ที่ได้รับผลกระทบ   ไม่นับผู้ที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤตเศรษฐกิจ   อย่างน้อยก็ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศ   โดนกันถ้วนหน้า   ถึงคราวที่โลกต้องปรับสมดุลกันใหม่   ลดการแข่งขันเพื่อฟื้นฟูกลไกการค้าของโลกเสียก่อน

  และแล้ววิกฤติโควิด -19  ก็เวียนมาบรรจบครบรอบปีอีกครั้ง   ภาพซ้ำๆ   ที่เห็นก็คล้ายจะเป็นหนังวน   เปลี่ยนแค่ช่วงเวลากับความรุนแรงที่หนักกว่าเดิม   เหมือนจะเป็นการเตือนในระดับที่สูงขึ้นของโลกต่อมนุษยชาติว่าอย่ามาล้อเล่นกับคำเตือน   เพราะดูเหมือนชาวโลกจะไม่สำเหนียกกับคำเตือนนี้   กลับทวีความรุนแรงในการทำลายโลกผ่านการเอาเปรียบโลกเหมือนอย่างเคย   ที่ดูเหมือนจะหนักข้อขึ้นกว่าเดิม   มหันตภัยครั้งนี้ไม่ได้เลือกชนชั้น   เมื่อได้เห็นกันแล้วว่าจะยากดีมีจน   เป็นถึงชนชั้นผู้ปกครองประเทศก็หลีกหนีมหันตภัยนี้ไปไม่พ้น   มนุษย์จึงควรให้ความเคารพต่อโลกที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยร่วมกับเพื่อนร่วมโลกอีกนับล้านเผ่าพันธุ์   วิกฤตการณ์ครั้งนี้จะอยู่กับเราไปอีกนานแค่ไหนไม่มีใครรู้   แต่สิ่งที่ควรทำคือการเตรียมรับสถานการณ์และเจียมตัวว่ามนุษย์เราไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่าโลกเลย

  มีอะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป   ใครยังพอทำอะไรเพื่อตัวเองและคนอื่นได้ก็ทำกันไป   ชาวโลกไม่เคยทิ้งกันในยามทุกข์ยาก   น้ำใจมีให้กันเสมอในวันที่ลำบาก   มนุษย์คือหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของโลก   สุดยอดศักยภาพที่แม้แต่ตัวเองก็คาดไม่ถึงจะได้ระเบิดออกมาเมื่อถึงขีดสุดของความจนตรอก   เลิกหวังลมแล้งจากความช่วยเหลือของผู้อื่น   ก่อนจะยื่นมือรับความช่วยเหลือจากผู้ใด   เลิกก่นด่าโชคชะตาหรือมองหาความผิดของใคร   มุ่งค้นหาทางช่วยเหลือตัวเองให้สุดทางเสียก่อน   ที่ปลายอุโมงค์มักจะมีแสงสว่างของทางออกเสมอหากตั้งใจมองหาให้เจอ   นอนนิ่งๆ   เป็นอากัปของการพัก   ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหากไม่ได้ลงมือทำอะไร   หายเหนื่อยก็ลุกขึ้นเดินต่อไป   จมอยู่กับปัญหาในอดีต   รังแต่จะฉุดรั้งชีวิตและความคิดไม่ให้ไปต่อ   ท้อได้แต่ไม่ถอย   ค่อยๆ   ลุก   ค่อยๆ   เดิน   เจริญในทางธรรม

  ' ความซื่อสัตย์   เป็นสมบัติของคนดี   หากว่าใครไม่มี   ชาตินี้เอาดีไม่ได้   มีความรู้ท่วมหัว   เอาตัวไม่รอดถมไป   คดโกงแล้วใครจะรับไว้ให้ร่วมการงาน ' อีกหนึ่งเครื่องมือที่ใช้ในการดำรงชีพอยู่ในสังคมคือ  ' ความซื่อสัตย์ '  ถ้าไม่มีหรือมีน้อยก็หมดโอกาสจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนในสังคม   เพราะไม่มีใครหน้าไหนจะไว้ใจให้อยู่ใกล้หรืออยู่ร่วมด้วย   ไม่แม้แต่จะเชื่อถือ   เพราะเกรงจะถูกเอาเปรียบ   ทำร้าย   ทำลายกันโดยไม่ทันได้ระวังตัว  ' ความซื่อสัตย์ '  เกิดได้จากความปรารถนาดี   ความจริงใจต่อตนเองและผู้อื่น   ใช้ชีวิตอยู่กับความจริง   พึงพอใจในสิ่งที่ตนเองมี   ไม่อยากได้ใคร่มีในสิ่งที่เป็นของผู้อื่น   ไม่คิดร้ายต่อผู้อื่นด้วยวาจาหรือการกระทำ   ถึงแม้ตนเองจะถูกทำร้ายจากการดำรง  ' ความซื่อสัตย์ '  นี้ไว้ก็ตาม

  " การให้คือการได้รับที่ดีที่สุด " เมื่อใดที่ได้สิ่งที่ต้องการ   เชื่อว่าทุกคนมีความสุข   เป็นความสุขที่มีต้นกำเนิดจากความต้องการ   เป็นธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตที่มีความต้องการเป็นพื้นฐาน   ความสุขแท้เกิดได้จากการเปลี่ยนความต้องการได้   เป็นความต้องการให้   ทำให้ผู้อื่นเป็นสุข   เราก็เป็นสุข

เกิดอะไรขี้นกับราคาปุ๋ยเคมีและสารกำจัดศัตรูพืช  ? คนในวงการเกษตรทราบกันดีเพราะต่างได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากราคาปัจจัยการผลิตทางการเกษตรที่ขยับราคาขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเมื่อไร   แต่ทุกวัฏจักรเมื่อมีขึ้นก็ต้องมีลง   ลงแล้วก็เป็นอีกปัญหา   จะเกิดอะไรขึ้น   ก็ต้องมาติดตาม   ตั้งรับ   แก้ไขกันต่อไป   ปัญหาราคาสินค้าสูงขึ้นเกิดขึ้นได้จากทั้ง  2  ฝั่งคือด้าน  Demand  และด้าน  Supply  หากมีปริมาณความต้องการสูงจากฝั่งผู้ใช้และบริโภคสินค้า   ราคาสินค้าก็จะขยับตัวขึ้น   อีกด้านหนึ่งคือจากฝั่ง  Supply  คือฝั่งผู้ผลิตที่มีการผลิตสินค้าหรือวัตถุดิบออกมาน้อยกว่าความต้องการ   ข้ามเรื่องความยืดหยุ่น  (Elasticity)  ไปก่อนนะ เดี๋ยวจะเข้าทฤษฎีมากไป โอกาสและอุปสรรคที่พบ  ? จากต้นปีที่ผ่านมา   ภาคการผลิตสินค้าเกษตรเติบโตขึ้นในหลาย  Sector  ผลผลิตมีราคาสูงขึ้น   เนื่องจากความต้องการอาหารในหลายประเทศทั่วโลก   และจากปรากฎการณ์เอลนินโญที่เกิดขึ้นในอีกซีกโลกที่ก่อให้เกิดความแห้งแล้งอย่างรุนแรง   การผลิตสินค้าเกษตรทำได้ยากลำบาก   ขณะที่ประเทศในฝั่งเอเชียประสบกับปรากฎการณ์ลานินญ่า   ฝนตก   น้ำท่วม   ความช

  ตัดสินใจได้หรือยังว่าอยากรวยหรืออยากมีอิสรภาพ   ลืมเรื่องปากท้องสัก  10  วินาที   แล้วเลือกแนวทางชีวิตที่ชัดเจนของตนเอง   เพื่อย่างก้าวที่มั่นคง   ผ่านไปสักพักแล้วรู้ว่าเลือกผิดหล่ะ  ...  ก็เลือกใหม่สิ   เลือกผิดแล้วเลือกใหม่ยังแย่น้อยกว่าไม่ได้เลือกนะฮะ

  เคล็ดไม่ลับของคนที่ประสบความสำเร็จถึงขั้นสูงสุดที่ใครก็ทำได้   แต่มีน้อยคนที่จะทำ   คือความอดทน   มุ่งมั่น   ไม่เลิกล้ม เพราะเป็นสิ่งที่ขัดกับสัญชาตญาณของมนุษย์อย่างสิ้นเชิงที่จะหลีกหนีให้ห่างจากอันตรายโดยการหลีกเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาหรืออุปสรรคที่สร้างความอึดอัด   ไม่สบายตัว   ไม่สบายใจ   คนที่ประสบความสำเร็จที่แท้จริงจึงมีสัดส่วนที่น้อยกว่าคนที่ไม่ประสบความสำเร็จจนถึงขั้นสูงสุด   เมื่อคนส่วนใหญ่เลือกจะเป็นผู้ตาม   อดทนที่จะเป็นรอง   อดทนที่จะพ่ายแพ้   แต่ขั้นสุดของความอดทนทั้งปวงคือการอดทนที่จะเป็นผู้นำความเปลี่ยนแปลงมาสู่ตนเองและผู้อื่น   เมื่อต้องเผชิญกับการต่อต้าน   ไม่ยอมรับ   ไม่เชื่อถือในสิ่งที่กระทำ   คนส่วนใหญ่นั้นเลือกที่จะเชื่อตนเองหรือเชื่อคนที่คล้อยตามตนเองมากกว่าจะเชื่อผู้อื่น   โลกจึงมีผู้นำความเปลี่ยนแปลงเพียงจำนวนที่น้อยนิด

  ผ่านมาจะ  2  ปีแล้วกับวิกฤต  COVID-19  หลายท่านก็ชีวิตลงเหวไปพร้อมกับวิกฤต   หลายท่านก็ไปได้ดีกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นแบบพลิกฟ้า   เซียนลงไปอยู่ในรู   หมูขึ้นไปอยู่บนตึก   โลกหมุนกลับแบบ  360  องศา   นี่ขนาดปลาอานนท์ยังไม่ได้พลิกตัวเลยนะ   😁 เชื่อหรือยังว่า  ' ความมั่นคง '  ไม่มีอยู่จริง  ! งานประจำที่เคยคิดว่ามั่นคงหลุดมือ   กิจการที่กำลังเติบโตก็ต้องเลิกทำ   เพราะคนซื้อหายเข้าบ้านกันหมด   คนทั้ง  4 Gen  ผ่านร่วมกันมาแล้วหลายวิกฤต   ครั้งนี้ไม่ต้องถามก็เต็มใจตอบว่าครั้งนี้หนักสุด   มีแนวโน้มว่าผลพวงจะลากยาวไปถึงบั้นปลายของชีวิตทุกคน ' ชีวิตนี้ยังมีหวัง  ...  อยู่อีกไหม  ?' ' ภาวะการฟื้นตัว '  จะกลับมาเมื่อไรก็ไม่รู้   รู้อย่างเดียวว่าวันนี้ต้องเอาตัวให้รอดก่อน   หนี้สิน   ภาระที่คาราคาซัง   เจรจาได้ก็เจรจาเลยนะ   อย่าหวังว่ากรรมดีที่ทำมาทั้งชาตินี้   ชาติที่แล้วจะช่วยให้เราผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้   พวกเราชาวโลกใช้แต้มบุญกันไปเกือบหมดแล้ว ' ภาวะพึ่งพาตนเอง ' ตั้งหน้าทำงาน   รับงานมาทำให้มากขึ้น   ทุกหน่วยงานต้องการคนที่ปรับตัวได้ดี   คนเก่งงานเอาตัว