Siriwach Suansawat

ปีนี้เป็นอีกปีที่มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นในชีวิตเหมือนกับทุกปี นั่นคือ 'ความเปลี่ยนแปลง' เปลี่ยนงาน เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนวิถีชีวิต เปลี่ยนวิธีคิด ปีหน้าก็จะต้องออกแรงให้มากขึ้นด้วยการออกกำลังกาย ใช้แรงกายให้น้อยลงและใช้สมองให้มากขึ้นในการทำงาน เรียนรู้ให้มากกว่าที่เคย เมื่อโลกไม่เคยรอใคร เลือกทำแต่สิ่งที่สำคัญต่อชีวิตจริงๆ เท่านั้น เมื่อโอกาสมีอยู่เต็มไปหมดและยากที่จะเลือก จนอดไม่ได้ที่จะต้องทำทุกอย่างที่อยากทำ อนาคตต้องถูกลากเส้นต่อจุดสร้างจากสิ่งที่ทำมาในอดีตผสานกับการสร้างสรรค์โอกาสด้วยแนวคิดใหม่ๆ ที่ไม่เคยไปถึงมาก่อน คนเรามี 10 ปีไม่กี่ครั้งในชีวิต ลงมือทำ 10 ปีจากนี้ให้มีคุณค่า 10 ปีข้างหน้าค่อยว่ากันใหม่ เสียใจที่ทำแล้วผิดพลาด ดีกว่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ทำ ไม่เอาเวลาที่มีค่ามาจมอยู่กับความเสียใจ เปลี่ยนเอาความผิดพลาดมาเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งใหม่ที่ไม่เคยทำ หากเดินคนเดียว จะก้าวไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว เดินไปด้วยกันหลายคนไปได้ไกลกว่า ครอบครัวไม่ได้เป็นเพียงจุดกำเนิดของชีวิต แต่เป็นทั้งชีวิต อย่าทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลัง พาครอบครัวไปด้วยกันกับทุกสถานการณ์ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ เพราะนี

ในการดำเนินธุรกิจ ผู้ประกอบการควรกำหนด 'ความเสี่ยง' ที่ป้องกันได้ และ 'ความไม่แน่นอน' ที่ป้องกันไม่ได้ เพื่อแก้ไขหรือทุเลาปัญหาที่จะสร้างความเสียหายให้กับธุรกิจ และหาทางออกให้กับธุรกิจ เพื่อสามารถดำเนินกิจการต่อไปได้อย่างยั่งยืน

'การทำการเกษตรแบบปราณีต' ทำได้โดยการผลิตสินค้าที่จำกัดการใช้ทรัพยากรแต่เพียงพอต่อการสร้างผลิตภาพสูงสุดเพื่อให้เกิดความคุ้มค่าในการลงทุน เป็นแนวคิดการเพิ่มผลผลิตบนพื้นที่ขนาดจำกัดเพื่อให้เกิดผลตอบแทนต่อหน่วยสูงสุด

'การประหยัดโดยขนาด' ทำได้โดยการผลิตในปริมาณมากบนพื้นที่ขนาดใหญ่ วัตถุประสงค์เพื่อเฉลี่ยต้นทุนการผลิต โดยเฉพาะต้นทุนคงที่ต่อหน่วยให้ลดต่ำลงจนสามารถแข่งขันกับผู้ผลิต-ผู้ค้ารายอื่นหรือสินค้าทดแทนในตลาดได้

เมื่อราคาขายหรือรายได้ที่ได้รับมีมูลค่าเท่ากับต้นทุนการผลิตในห้วงระยะเวลาหนึ่ง ผู้ผลิตสินค้าจะเรียกตำแหน่งนี้ว่า 'จุดคุ้มทุน' ที่สามารถใช้เป็นตัวเทียบวัดในการกำหนดราคาขายใหม่ของสินค้า เพื่อให้กิจการมีกำไรเพิ่มหรือลดการขาดทุนลงได้

Feasibility เป็นเครื่องมือค้นหาความคุ้มค่าการลงทุนภายใต้ปัจจัยแวดล้อมและความเสี่ยงทางด้านการเงิน มี 'เวลา' เป็นกลไกกำหนดมูลค่าการลงทุน รายงานจะถูกแสดงผลออกมาเป็นตัวเลขเพื่อความเข้าใจและถูกนำไปวิเคราะห์ต่อได้ง่าย

ใช้ชีวิตมาจนถึงวันนี้   ค้นพบความหมายของชีวิตกันแล้วหรือยัง  ? รู้หรือเปล่าว่าเรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร  ?  เพื่อใคร  ? อะไรที่ทำแล้วรู้สึกว่าชีวิตมีความหมาย  ? อะไรคือสิ่งที่ทำให้เรายังอยากมีชีวิตอยู่  ? กรณีนี้  ' ความสุข '  ไม่เพียงพอที่จะเป็นคำตอบ เพราะหลายคนมีชีวิตอยู่   เพื่อที่จะมี  ' ความสุข ' แต่  ' ความสุข '  กลับไม่ใช่ทุกสิ่ง ' ความสุข '  เป็นเพียงผลเล็กๆ   ของการค้นพบ  ' ความหมาย '  ของชีวิต หลายคนทำมาแล้วหลายอย่าง  ... สิ่งที่รัก   สิ่งที่เชี่ยวชาญ   สิ่งที่โลกต้องการ   สิ่งที่ทำแล้วร่ำรวย แล้วอะไรคือ  ' ความต้องการ '  ที่แท้จริงของเรากันแน่  ? สิ่งใดที่ได้ทำแล้วเกิดความ  ' สุขสงบ '  ขึ้นมาในจิตใจ  ? เราสามารถค้นพบได้จากการใช้ชีวิตประจำวัน ง่ายๆ   ที่ใช้ความพยายามเพียงนิดเดียวในการค้นหา

" มีอะไรที่อยากทำหรือต้องทำ   แล้วยังไม่ได้ทำไหม  ?" เชื่อว่าทุกคนต้องมีแหละ   แล้วเราปฏิบัติต่อสิ่งนั้นอย่างไร  ? ทำเฉย  ?  แกล้งลืม  ?  หาข้ออ้าง  ?  หรือลงมือทำทันที  ? แล้วในระหว่างที่สิ่งนั้นยังทำไม่สำเร็จ   เรารู้สึกอย่างไร  ? เฉยๆ  ?  ลืมแระว่าอยากทำ  ?  วิตก  ?  พะวง  ?  เสียดาย  ? ไม่มีทางไหนจะดีไปกว่าการลงมือทำทันที เราไม่ได้พูดถึงเรื่องความสำเร็จสูงสุดของชีวิต แค่ทำสิ่งที่ควรทำในจังหวะเวลาที่เหมาะสม จากสถิติ   มีเพียงร้อยละ  10  ของภารกิจประจำ ที่สำคัญต่อชีวิตและหน้าที่การงานจริงๆ ก็แค่เลือกทำเฉพาะสิ่งที่สำคัญและเร่งด่วน ที่เหลือก็ทยอยทำ   หรือตัดออกจาก  List  ไปเลยก็ได้

มีเป็นล้านเหตุผลที่หลายคนจะไม่ลงมือทำในสิ่งที่ควรทำ   ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลด้านอายุ   เวลา   ทุนทรัพย์   สิ่งตอบแทน ความพร้อม   แรงสนับสนุน   ฯลฯ   แต่มีเพียงเหตุผลเดียวที่ทำให้คนเพียงหยิบมือตัดสินใจลงมือทำ   แม้ว่าผลที่ได้รับจะมีเพียงข้อเดียว   ฟังด้วยหู   ความต่างของเหตุผลมีมากเกินไปจนยากที่จะเปรียบเทียบ   แต่หากฟังเสียงหัวใจ   ความต่างที่เห็นได้ชัดจึงมีเพียง  ' ลงมือทำ '  หรือ  ' ไม่ลงมือทำ '  การไม่ตัดสินใจทำจึงเป็นการตัดสินใจที่จะไม่ทำ   ทุกอุปสรรคมาพร้อมกับการเริ่มต้น   ในขณะที่โอกาสก็มักจะมาในเวลาเดียวกัน   หลายคนเห็นโอกาส   แต่ไม่ลงมือทำ   เพราะเห็นอุปสรรคยิ่งใหญ่กว่าโอกาส   อุปสรรคมักจะหนักดั่งหินผา   แต่โอกาสเบาบางคล้ายดังสายลม   จึงง่ายที่คนจะไม่เสียดายกับสิ่งที่จับต้องและคว้าไว้ไม่ได้   แต่แปลกที่กลับทนได้กับหินผาที่ต้องแบกไว้ตลอดชีวิต " การลงมือทำในสิ่งที่ดูด้อยค่าในสายตาของคนอื่นยังดูยิ่งใหญ่กว่าการจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่   แต่ไม่ลงมือทำ   คนที่ลงมือทำแต่ล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อความสำเร็จในวันข้างหน้าจึงดูน่าเชื่อถือมากกว่าคนที่มีแต่แผนการ   แต่ไม่มีการลงม

หากลูกจ้างมืออาชีพท่านใดเคยสัมผัสกับ  Career path  ก็ขอแสดงความยินดีด้วยที่ท่านเป็นคนส่วนน้อยที่ได้รับโอกาสดีกว่าบรรดาลูกจ้างด้วยกัน   มันเป็นเรื่องเดียวกับ  ' ความก้าวหน้าในอาชีพการงาน '  คล้ายๆ   จะเป็นผีหรือวิญญาณ   ที่เรารู้ว่ามี   แต่ไม่ค่อยมีใครเคยเห็น   จนกว่าจะมีบารมีแก่กล้าพอ   ช้าเร็วก็อยู่ที่แต่ละคน   ไม่เหมือนกันอีก   นายจ้างก็ไม่ค่อยอยากบอก   เพราะไม่อยากสัญญา   หากโดนลูกน้องเทกลางอากาศ   สัญญาณของการเข้าถึง  Career path  ก็คล้ายๆ   กันทุกที่   คือโดนลดงานบางอย่าง  ( ที่สำคัญน้อยกว่า )  ลง   แล้วเพิ่มงานบางอย่าง  ( ที่สำคัญมากกว่า )  ขึ้น   แต่เงินเดือนไม่ขึ้นนะ   ต้องบอกก่อน   จะได้ไม่ใจเสีย   เพราะนี่เป็นการวัดความเต็มใจภักดีต่องานและองค์กรขั้นต้น   กว่าจะปีนพ้นขอบเหวขึ้นไปยืนบนยอดเขาให้เจ้านายเหลือบเห็นก็ต้องใช้เวลา   กว่าเงินจะมา   งาก็กรอบพอดี ส่วนใครทำงานมาจน  5  ปี   ยังไม่มี  Career path  แพลมมาให้เห็น   ก็ย้ายงานเหอะ   ถ้าไม่เพราะทักษะของเราไม่  fit  กับองค์กร   นั่นก็เพราะองค์กรนี้ไม่ใช่เวทีให้เราแสดงความสามารถที่แท้จริงออกมาหรอก

เกิดเป็นคนอย่ากลัวความเปลี่ยนแปลงที่จะสร้างสิ่งใหม่ให้กับชีวิต   กระทำสิ่งเดิมๆ   อย่าได้คาดหวังว่าจะมีสิ่งใหม่เกิดขึ้น   ปัญหาใหม่   ก็ต้องคิดใหม่ทำใหม่   ทำสิ่งที่ไม่เคยทำ   โอกาสผิดพลาดมีสูง   ขอเพียงเอาชนะความรู้สึกล้มเหลวจากความผิดพลาดได้   ชีวิตก็แข็งแกร่งกว่าตัวเองในวินาทีที่แล้วขึ้นอีกโข   ทำสิ่งใหม่ทุกวัน   ภูมิคุ้มกันต่ออุปสรรคก็แข็งแกร่งขึ้นทุกวัน   แล้วทำไมต้องแข็งแกร่ง   อย่างน้อยก็ดีกว่าอ่อนแอ   เมื่อไรที่รู้สึกสมเพชตัวเอง   อะไรก็ไม่อยากทำ แม้แต่รักษาลมหายใจเอาไว้   ทนมาได้ตั้งหลายปี   อีกหน่อยก็ชิน   ความสำเร็จไม่เคยให้บทเรียนอะไร   ได้แต่ความสุขแป๊บๆ   มันสนุกตรงไหนกัน   ตื่นเช้าออกจากบ้านตามหาความล้มเหลวกันดีกว่า   เจอของตัวเอง   จะได้เรียนรู้หนทางแก้ไข หากเหมือนกับของคนอื่น   ก็เอามาหาตังค์   ทุกคนยอมจ่ายแพงกับวิธีแก้ไขปัญหาอยู่แล้ว

" วิกฤตแรงงานในธุรกิจเกษตร " วิกฤตแรงงานระดับบริหารจัดการในธุรกิจเกษตรเข้าขั้นขาดแคลนอย่างรุนแรง   เห็นได้ชัดเมื่อบริษัทต่างชาติยกขบวนพาเหรดกันเข้ามาขยายธุรกิจในภูมิภาคเอเชีย   โดยมาตั้งหลักกันที่ประเทศไทย   บริษัทจัดหางานหรือที่รู้จักกันในนาม Head hunter  ออกประกาศจัดหาคู่บวกกับกิจการที่พร้อมจ่ายค่าตัวสูงให้กับผู้ที่พร้อมรับความท้าทายกับตำแหน่งงานใหม่ที่เปิดขึ้นมามากมายหลายตำแหน่ง   น่าเสียดายที่มีบุคลากรคุณภาพได้รับสายจากเหล่า  Head hunter  แค่หยิบมือ ผ่านกระบวนการสรรหาจนได้เข้าทำงานแค่หลักหน่วย   เป็นไปได้อย่างไรที่ธุรกิจมูลค่าแสนล้านบาทจะหาคนมาบริหารไม่ได้   แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว   ปล่อยโอกาสดีๆ   ให้ชาวต่างชาติที่มีความพร้อมมากกว่าเข้ามาบริหารกิจการในตลาดที่คนไทยมีความสามารถไม่ด้อยไปกว่าชาวต่างชาติ   จะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกัน